(…) Niniejsza monografia omawia historię rozwoju urządzeń do pomiaru czasu w Polsce. Jej pierwsza część została poświęcona polskiemu rzemiosłu zegarmistrzowskiemu oraz wszelkim zegarom budowanym w dawnej Polsce. Przedstawiono również sylwetki polskich uczonych konstruujących zegary oraz sylwetki najsłynniejszych polskich zegarmistrzów, nierzadko przedsiębiorców, tworzących wielkie, znane do dziś światowe firmy.
W odrębnym rozdziale omówiono polskie zegary wieżowe, zwracając szczególną uwagę na najbardziej znany z nich, umieszczony na wieży Zamku Królewskiego w Warszawie. Zdecydowano się również poświęcić nieco miejsca szczególnie niezwykłym i oryginalnym konstrukcjom zegarowym, zbudowanym w Polsce. Niektóre wytwory polskiego rzemiosła, w tym dawne zegary, przechowywane są obecnie w muzeach, stąd zdecydowano się scharakteryzować najważniejsze kolekcje zabytkowych zegarów, zgromadzone w polskich placówkach muzealnych.
Ważną rolę w rozwoju polskiego zegarmistrzostwa odegrali też autorzy literatury fachowej. Omówiono zatem niektóre publikacje napisane przez polskich autorów, m.in. Adama Kochańskiego – autora pierwszego w świecie kompendium wiedzy o zegarach (1664 r.), Stanisława Solskiego, który w pierwszym polskim podręczniku mechaniki Architekt Polski opisał trzy rodzaje mechanizmów zegarowych (1690), Franciszka Czapka – autora pierwszego w języku polskim podręcznika dla zegarmistrzów (1850 r.) oraz braci zakonnych z Niepokalanowa: Wawrzyńca Podwapińskiego i Bernarda Bartnika – autorów 12-tomowej serii książek pod ogólnym tytułem ZEGARMISTRZOSTWO (lata 1948–1992).
Na końcu książki zestawiono polskojęzyczne publikacje dotyczące pomiarów czasu i budowy zegarów, z podziałem tematycznym i w kolejności chronologicznej. (…)

Z Przedmowy

Prezentowany produkt jest wersją elektroniczną (plik .pdf)

Publikacja dostępna jest tylko w wersji elektronicznej.